Op het vlinderveld zat, in de schaduw, een boomblauwtje (foto 1). Het verbaasde mij dat dit kleine vlindertje zo rustig bleef zitten. Ik was er
overigens wel blij mee omdat ik haar dan mooi kon fotograferen. Ietsje later begon zij wat rond te draaien, trok haar lijfje een beetje krom en
legde een paar eitjes op de blaadjes van de plant waarop zij zat. Als je heel goed kijkt zie je op het voorste blaadje van de plant een klein
wit bolletje; dat is een eitje. Wat bijzonder; dat had ik nog nooit gezien en nu kon ik het ook nog eens fotograferen!
Alsof het afgesproken was of misschien omdat de zon achter de wolken vandaan kwam, lieten zich na het boomblauwtje meerdere vlinders zien. Op de
vlinderstruik zaten een dagpauwoog, een atalanta, een gehakkelde aurelea en het landkaartje. Het koolwitje op de brandnetels was het laatste
vlindertje dat zich liet zien. Kennelijk had ze er niet veel zin in om op de foto te gaan. Haar vleugeltjes hielt ze stijf op elkaar.
Foto 1: Boomblauwtje
Foto 2: Gehakkelde aurelia
Foto 3: Landkaartje (onderkant vleugels)
Foto 4: Landkaartje (bovenkant vleugels)
Foto 5: Bont zandoogje
Foto 6: Koolwitje
In Almere heb ik dit jaar niet zo heel veel verschillende soorten vlinders gezien. Daarom hoopte ik tijdens onze vakantie in Zwitserland wat
meer geluk te hebben. Vorig jaar heb ik in de tuin bij het huis de Koninginnepage kunnen fotograferen en ik hoopte deze vlinder ook dit jaar
te zien. Wat super dat ze in de eerste week van de vakantie nog voorbij kwam. Daarna was zij verdwenen. Gelukkig bleven er nog andere soorten
vlinders over om te fotograferen.
