Als de vlinders zich éénmaal hebben laten zien, is het hek van de dam. Dan is het “fotojachtseizoen” geopend. Een aantal keren per week moet ik
‘even’ naar de vlindertuin. Je weet tenslotte maar nooit wat er te vinden is. Het maakt niet uit of je steeds dezelfde soorten ziet, je hoopt iedere keer op een
(nog) mooiere foto ………….
Van boven naar beneden:
Foto 1: Koolwitje
Foto 2: Landkaartje (door de tekening op de onderkant van de vleugels zo genoemd)
Foto 3: Buxusmot (de meest voorkomende variant van deze vlinder)
